Τα πλήκτρα κι οι σταγόνες

Μέρες σαν και αυτήν, κρύες, μουντές, βροχερές, που σηκώνεσαι το πρωί και λες «πού να τρέχω τώρα να πηγαίνω, δεν κάθομαι σπιτάκι μου καλύτερα;», ε… κάτι τέτοιες μέρες νιώθω ότι είναι προνόμιο που είμαι μεταφράστρια. Καλοριφέρ, φουτεράκι με φόρμα, παντοφλίτσα, τσαγάκι, καθισμένη στα ζεστά μπροστά στον υπολογιστή μου με τον ήχο της βροχής (οκ και του αερόθερμου, τι να κάνουμε;) να συνοδεύει αυτόν των πλήκτρων. Ίσως το καλύτερο δυνατό σκηνικό για μία εργάσιμη μέρα.