Η γυναίκα χριστουγεννιάτικο δέντρο

Βγήκα λοιπόν χθες και μετά από πολύ καιρό πήγα ξανά σε ένα μαγαζί όπου μαζεύεται σταθερά όλο το ανφάν γκατέ της μικρής μας πόλης. Τα ψώνια, ας πούμε; Ας το πούμε. Έχω προ πολλού ξεπεράσει το κόμπλεξ του πώς θα φαίνομαι εγώ ανάμεσα σε κοπέλες που νομίζεις ότι έχουν ρίξει πάνω τους πέντε μεροκάματα για να είναι ντυμένες και φτιαγμένες ακριβώς όπως στο τελευταίο τεύχος των περιοδικών μόδας. Την έχω βαρεθεί τη μόδα γιατί στη ζωή μου δεν έχει πραγματοποιήσει όσα υπόσχεται. Στα περιοδικά θα δεις κοπέλες όμορφες, που φαίνονται ευτυχείς, ποθητές, τέλειες. Και εγώ σου λέω ότι τα καταφέρνεις και γίνεσαι ακριβώς έτσι, ότι έχεις πετύχει τη σούπερ ντούπερ εμφάνιση, τι διαφορά θα κάνει στη ζωή σου; Να σας πω εγώ που έχω περάσει το στάδιο κοκετίτσα: καμία. Αν εγώ περνάω καλά με την παρέα μου, έχω τους φίλους μου, τον φίλο μου, είμαι χαλαρή και περνάω καλά, γιατί να κάτσω να πάθω υστερία για το αν ταιριάζει τέλεια αυτό και αυτό το κομμάτι, αν έχω εξοπλιστεί με όλα τα αξεσουάρ μόδας και αν έχω πετύχει επαρκώς το στυλ που προσπάθησα να ξεσηκώσω από το περιοδικό; Πιο δύσκολη δεν θα γίνει η ζωή μου έτσι, και πιο άσκοπα περίπλοκη; Δεν είμαι ενάντια στο να είναι μια γυναίκα περιποιημένη. Το αντίθετο. Είναι γυναίκες καλοβαλμένες που τις βλέπω και τις χαίρομαι πραγματικά. Και εγώ περιποιούμαι τον εαυτό μου και τον φροντίζω. Αλλά όχι μέχρι υστερίας. Άσε που αυτό δίνει την αντίθετη εντύπωση από αυτήν που στην πραγματικότητα είναι ο στόχος. Διαβάζοντας αγγλικά γυναικεία περιοδικά έβλεπα συνεχώς να επαναλαμβάνεται μια λέξη στις περιγραφές των γυναικών που θεωρούνταν ως έχουσες το τέλειο στυλ: effortless. Effortlessly cool γράφανε, σαν να μην προσπάθησε καν. Ή το άλλο, "She dresses to please herself, not the lens or men, she looks like she's too busy living to give a damn". Αυτό είναι ένα πρότυπο εντελώς διαφορετικό και ομολογώ ότι είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που έχω στο μυαλό μου. Η γυναίκα που θα περιποιηθεί τον εαυτό της, θα χαρεί με τα ρούχα της, με το μακιγιάζ, με τα μαλλιά, αλλά μέχρι ενός σημείου, ξέρει ότι μεγαλύτερη σημασία έχουν άλλα πράγματα. Η εντύπωση που είχα χθες το βράδυ από πολλές κοπέλες που έβλεπα ήταν ακριβώς ότι "είχαν προσπαθήσει πάρα πολύ". Λες και όλη τους τη μέρα την είχαν περάσει ψάχνοντας ρούχα και καλλυντικά και φτιάχνοντας τα μαλλιά τους. Αυτή η εντύπωση εμένα με απωθεί. Δεν ξέρω αν θα με απωθούσε εξίσου αν ήμουν άντρας αλλά από την πλευρά μου το βρίσκω και αντιερωτικό. Πιστεύω ότι περισσότερο ερωτισμό εκπέμπει μια γυναίκα πιο φυσική, πιο αληθινή, πιο ζωντανή.

Έχοντας ζήσει σε μεγάλη πόλη του εξωτερικού μπορώ να βρω κάποια δικαιολογία για αυτό που συμβαίνει εδώ: ο κόσμος απλά δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει. Εγώ ήμουν σε μία πόλη που από το πρωί μέχρι το βράδυ να γύρναγα από το ένα μέρος στο άλλο δεν θα τη χόρταινα. Είχε τόσα πολλά να κάνεις! Εδώ άντε να πας για ένα καφέ, να αράξεις εκεί πέρα και να παίζεις τάβλι (τι χάσιμο χρόνου το παιχνίδι αυτό ρε παιδί μου, αν και έχω περάσει και εγώ φάση ταβλαδορικής έξης). Δε λέω, όποιος θέλει να αξιοποιήσει το χρόνο του πάντα βρίσκει τρόπους. Και μπορεί να τους βρει και εδώ, και να έχει και χόμπυ που δεν μπορεί να κάνει σε μια μεγάλη πόλη. Λίγοι όμως το κάνουν αυτό έχω την εντύπωση. Το δημοφιλέστερο άθλημα είναι η επίδειξη. Κυκλοφορείς στην πόλη και δείχνεις... ό,τι έχεις. Το αυτοκίνητό σου, τα καινούρια σου γυαλιά (στον τομεά αυτό είμαι εξοπλισμένη, πήρα καινούρια), τα καινούρια σου ρούχα...
Κάθε μέρα είναι χριστούγεννα και στολίζουμε ξανά και ξανά το δέντρο.

Πλάκα πλάκα εμείς στο σπίτι μας ούτε καν δέντρο δεν στολίσαμε φέτος τα χριστούγεννα. Μήπως να αρχίζω να προβληματίζομαι;