Δευτέρα, Φεβρουαρίου 04, 2008
Μη με ξυπνάς απ' τις έξι
Σκέψεις και κατάλοιπα σχέσεων και χωρισμών γύριζαν ομολογώ στο μυαλό μου τη χαλαρή χθεσινή Κυριακή. 'Υπνος μέχρι το μεσημέρι, καφεδάκι στο σπίτι μιας φίλης και βόλτα με το αυτοκίνητο ως το Γεράνι λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα (ιδανικό, να μην έχω τον ήλιο να με στραβώνει) για να βρω τις φίλες μου που είχαν τελειώσει το γεύμα τους και με περίμεναν να φάμε μαζί το επιδόρπιο. Κουβεντούλα, γέλια, γνωριμίες, αλλά το τέλος της ήρεμης αυτής μέρας με βρήκε με σκέψεις για τη ζωή μου, τις σχέσεις μου, την πορεία μου. Οι οποίες, όπως κάθε τι που με απασχολεί έντονα, με ξύπνησαν στις 5 και το πρωί, με αποτέλεσμα 6 παρά να μην αντέχω πια και να σηκώνομαι για λίγο από το κρεβάτι, να απασχοληθώ ώσπου να ξανανυστάξω για να ξανακοιμηθώ ως τις 11 (κοινώς πάει η μέρα). Πρέπει να κάνω ένα χρονοδιάγραμμα προβληματισμών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γλυκειά μου μη μεταφέρεις ποτέ στο προσκεφάλι σου τις ένοιες της ημέρας σου, δεν θα καταφέρεις τίποτα.. Άκουσε με , λίγο πριν κοιμηθείς άδιασε το μυαλό σου από κάθε σκέψη ,πάρε βαθειές ανάσες και φιάξε ένα όνειρο στα μέτρα σου, όπως το θες ακόμα κιαν ξέρεις οτι θα μείνει μόνον όνειρο. Φιάξε ένα κόσμο ονειρικό έστω για λίγο, γέμισε το με ροζ συννεφάκια και ήρεμα κύματα που γλύφουν απαλά τα δάχτυλα των ποδιών σου στην ακροθαλασσιά και καληνύχτα από μένα . Πίστεψε με μιά καλύτερη μέρα ξυμερώνει πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι, οι περιγραφές σου, οι συγκινήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου λέει ο Σαρτρ, ότι τα συναισθήματα τα κατασκευάζουμε με τις συμπεριφορές μας. Ζήσε σαν να είσαι "καλα" και θα αισθανθείς καλά. Το έχω δοκιμάσει, πιάνει. Θέλει αντοχές. Αλλά αν μια μεταφράστρια δεν μπορεί να το κάνει αυτό τότε ποιος μπορεί να το κάνει?
Μια αναγνώστρια