Τελικά η επιβράβευση έρχεται συχνά από εκεί που δεν την περιμένεις. Τρία χρόνια δουλεύω full-time ως μεταφράστρια, κυρίως σε βιβλία, και δεν είχα δει ως τώρα το όνομά μου στο εξώφυλλο κανενός από όσα έχουν εκδοθεί (κυρίως στο πρώτο μου, που έφτυσα αίμα να το μεταφράσω λόγω αυξημένης δυσκολίας είχα απογοητευτεί κάπως). Και να που σήμερα λαμβάνω μέσω ΕΛΤΑ ένα βιβλίο (λέω τι να είναι τι να είναι, δεν περιμένω να μου στείλουν κάτι, μήπως είναι η γενική βιολογία που μου είπανε ότι θα κάνουμε, νόμιζα ήταν ακόμη στα σκαριά αυτό το project). Ανοίγω και τι να δω. Ο δεύτερος τόμος της βιολογίας των μικροοργανισμών, βιβλίο γνωστό στους βιολόγους και ως "Brock", έχει το όνομά μου στο εξώφυλλο και μάλιστα πρώτο πρώτο -ας όψεται η αλφαβητική σειρά, εγώ δυο κεφάλαια μετέφρασα σε αυτό όλα κι όλα και όλοι οι άλλοι της μεταφραστικής ομάδας είναι από διδακτορικοί ως καθηγητές πανεπιστημίου ενώ εγώ μία ταπεινή βιολόγος (χμ, τώρα που το σκέφτομαι δεν είμαι μία ταπεινή βιολόγος, έχω κάνει και μάστερ στην επιστημονική μετάφραση, είμαι MSc, να τους πω να το γράφουν έτσι, κάνει πιο εφέ και εν πάσει περιπτώσει ισχύει).
Περιττό να πω ότι το βιβλίο μου θέλω να το αγκαλιάζω, να το φιλάω, να το χαϊδεύω, και ότι δεν χορταίνω να το κοιτάω (ψωνάρα!). Το κακό με τη δουλειά μου είναι ότι αυτή η πολύ σημαντική, δε λέω, επιβράβευση, έρχεται σε άσχετες στιγμές, πολύ καιρό μετά το τέλος της συγκεκριμένης δουλειάς και όχι εκείνη τη στιγμή που τη χρειάζεσαι περισσότερο, πχ όταν δυσκολεύεσαι με κάτι, όταν έχει κουραστεί ή πλήξει, ενώ σε άλλα επαγγέλματα βλέπεις άμεσα το αποτέλεσμα του κόπου σου (ένας γιατρός θα δει αμέσως την ανακούφιση στον ασθενή του, πχ). Βέβαια δεν μπορώ να έχω παράπονο. Σε μια παρέα προχθές λέγαμε για το πόσο μεγάλη σημασία έχει στο επάγγελμά του κανείς να έχει την αίσθηση ότι συμμετέχει σε κάτι σημαντικό. Και εγώ την ικανοποίηση αυτή την έχω και με το παραπάνω, γιατί ξέρω ότι η δουλειά μου διοχετεύεται σε κάτι πολύ αξιόλογο, σε επιστημονικά βιβλία -κυρίως πανεπιστημιακά-, πράγμα που δίνει στην αξία της μεγάλη εμβέλεια και διάρκεια (το ξέρω γίνομαι ανυπόφορη, αφήστε με όμως να ψωνιστώ κι εγώ λίγο!)
Εύχομαι να το χαρήκατε και οι κόποι σας να πιάνουν τόπο και στους αναγνώστες των βιβλίων :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο Βιβη μου :) Παντα τετοια και σου ευχομαι απο εδω και περα μονο ν αχαμογελας γιατι σου αξιζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να σε δω στο παρτυ αποψε..φιλακια :)
Τώρα είδα αυτό το post σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και εις ανώτερα σου εύχομαι!!