Εγγυημένος τρόπος για να κρυολογήσετε (σε μένα πάντως έπιασε)

Επιλέγετε μία βροχερή και ανεμοδαρμένη μέρα για να κάνετε τις δουλειές σας στο κέντρο της πόλης. Αφήνετε το αυτοκίνητο αρκετά μακρυά από εκεί όπου θέλετε να πάτε (μην ψάχνετε και εκατό ώρες για πάρκινγκ) και κατεβαίνετε από αυτό σε μία φάση που βρέχει ήδη αρκετά. Κρατάτε μία μικρή ομπρέλα που ίσα ίσα προστατεύει το πρόσωπο, με αποτέλεσμα από τη μέση και κάτω τουλάχιστον, εξ αιτίας και του αέρα, να βραχείτε σαν να έχετε κατουρηθεί με ανάποδη φορά (από κάτω προς τα πάνω). Αντί να κάνετε τις δουλειές σας γρήγορα γρήγορα και να επιστρέψετε στο αυτοκινητάκι σας και από εκεί στο σπιτάκι σας, βολοδέρνετε άσκοπα ή σκόπιμα πάνω κάτω στο κέντρο της πόλης και αφήνετε (αναγκαστικά) το παντελόνι να στεγνώσει πάνω σας, ώστε να αποσπάσει από τα πόδια σας όλη τη θερμότητα κατά τη διαδικασία αυτή. Μπαίνετε σε ένα μαγαζί με φουλ καλοριφέρ, ζεσταίνεστε και αρχίζετε να ιδρώνετε. Βγαίνετε ξανά έξω στο κρύο για να ενισχυθεί η κρυολογηματοποιητική προσπάθεια. Επιστρέφετε σπίτι μετά από ώρα και επειδή ιδρώσατε, βραχήκατε κλπ κλπ, κάνετε ένα μπανάκι χωρίς όμως να έχετε ανοίξει κάποιο θερμαντικό σώμα στο μπάνιο, με τη σκέψη ότι θα κάνετε γρήγορα, δεν πειράζει.

Και voila! Δεν έτυχε, πέτυχε! Την ίδια μέρα μπορεί να μη δείτε συμπτώματα (μην σας απελπίζει αυτό), από την επόμενη όμως θα ξυπνήσετε με ξυράφια στο λαιμό, ζαλούρα, σιγά σιγά θα αρχίσει καταρροή και βήχας που θα κρατήσει για μέρες. Με τις υγείες σας! (Που λέει ο λόγος).