Δευτέρα, Νοεμβρίου 05, 2007

Όλα τελικά συμβαίνουν για κάποιο λόγο...

...μόνο που δεν τον ξέρουμε από την αρχή. Θα μπορούσα να παραπονεθώ για το χλιαρό σαβ/κο που πέρασα, κατά το οποίο δεν πολυβγήκα παρά μόνο για φαγητό το σάββατο το μεσημέρι και για ένα καφέ την Κυριακή το πρωί. Θα ήμουν άδικη όμως. Χαζεύοντας βαριεστημένα στο ίντερνετ την Κυριακή το απόγευμα αντιλαμβάνομαι ότι ένα mail με κείμενα προς μετάφραση, δεν περιείχε 5 attachments, όπως νόμιζα, αλλά γύρω στα... 145 (οκ, 11, και πάλι πολύ περισσότερα από ό,τι είχα προγραμματίσει να κάνω μέσα στη βδομάδα). Ξεκούραστη από τον μεσημεριανό ύπνο της Κυριακής, το οκτάωρο προς εννιάωρο ύπνου το Σάββατο το το βράδυ, και φορτισμένη από το άγχος στη θέα της επιπλέον δουλειάς, πέφτω με τα μούτρα στα νέα κείμενα και τα κατατροπώνω... ή τουλάχιστον τα φέρνω σε λογαριασμό σε σχέση με το πρόγραμμα της τρέχουσας εβδομάδας ώστε να μην τρέχω και δεν φτάνω για να τα προλάβω όλα μετά. Τα πάντα εν σοφία τελικά... (ελπίζω το ίδιο να ισχύει και για κάποια δυσάρεστα γεγονότα που συνέβησαν πρόσφατα στην προσωπική μου ζωή, να υπάρχει πίσω από αυτά κάποιος καλός λόγος που δεν έχω δει ακόμη).

2 σχόλια:

  1. Κάποιος λόγος θα υπάρχει.Δεν ξέρω όμως αν είναι καλός ή κακός ή ακόμα χειρότερα δεν ξέρω αν είναι κατανοητός..

    Αίτιο-αιτιατό.
    Υπάρχει βέβαια κ μια άλλη θεωρία,αλλά ακόμα δεν είμαι καλά διαβασμένος για να την πω με μια κουβέντα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ανθρώπινος νους αρέσκεται πάντα σε αυτού του είδους τις ερμηνείες, αφήνω κι εγώ τον δικό μου με ανάλογες σκέψεις να με παρηγορήσει (ή τουλάχιστον να το προσπαθήσει).

    Το τι ισχύει τελικά δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να το δούμε... στη συνέχεια (όταν αλλάξουμε επιτέλους κεφάλαιο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες κι εσύ;