Πού είσαι ρε μαμά, ένα μήνα λείπεις από το σπίτι και η μούχλα έχει λάβει διαστάσεις... πλευρώτους! Αφανής ήρωας, αόρατη νεράιδα της αστραφτερής καθαριότητας και της αξιοπρεπούς υγιεινής (γιατί το πρώτο πες δεν το έχουμε πια, το δεύτερο όμως!). Τραγική η απουσία της μάνας, αφήνει τα σημάδια της στις καρδιές και κυρίως στα πλακάκια του μπάνιου, στη λεκάνη, το νιπτήρα, τη μοκέτα. Το σπίτι οδεύει στην πλήρη κατάρρευση, καθώς σε λίγο θα μας φάνε τα σκουλήκια.
Γι' αυτό η μάνα είναι η κολώνα του σπιτιού.
(Θα μου πεις πιάσε κι εσύ κανένα βετέξ, κόρη ακαμάτρα, κακομαθημένη, όλα στο πιάτο θες να σου τα έχουνε, μη σου πέσει η μύτη έτσι και κάνεις καμιά δουλειά παραπάνω, που με το ζόρι φροντίζεις για πιάτα και ρούχα!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες κι εσύ;