Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 07, 2007

Debate πολιτικών αρχηγών-Και που το είδαμε τι καταλάβαμε;

Επειδή ο καθένας σήμερα λέει το μακρύ του και το κοντό του για το χθεσινό debate, ας δώσω κι εγώ συνοπτικά τις εντυπώσεις μου σε bullets:
  • Ο Καραμανλής ήταν ο καλύτερος "τροχονόμος" από όλους. Δασκαλεμένος από τους επικοινωνιολόγους του, κουνούσε χέρια πέρα δώθε (με νταηλίστικο στυλ καμιά φορά), σπάζοντας ελαφρά την στατική εικόνα που ήμασταν αναγκασμένη επί τόση ώρα να παρακολουθούμε (τόση ώρα χωρίς διαφημίσεις, χωρίς κάτι φανταχτερό το μάτι του συνηθισμένου σε βομβαρδισμούς εικόνων θεατή πραγματικά ήρθε και "γλάρωσε" με το debate, κοιτούσαμε την καρφίτσα της Στάη σαν όαση στην έρημο). Σε μικρότερο βαθμό το ίδιο έκανε και ο Παπανδρέου.
  • Οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων έχασαν πόντους από το ξύλινο καλούπι από το οποίου αρνήθηκαν να αποκλίνουν. Ο Καραμανλής λέγοντας όσα φαινόταν να έχει προετοιμάσει από το σπίτι και ο Παπανδρέου αποφεύγοντας να απαντήσει άμεσα σε ερωτήσεις που του έκαναν (μία πάγια τακτική πολιτικού η οποία όμως στα συγκεκριμένα πλαίσια φάνηκε πραγματικά όσο ανούσια είναι, η κενολογία και η κοινολογία έχασαν σε αυτό το debate γιατί ήταν τόσο βαρετές που μόνο όποιος τόλμησε να πει κάτι πρωτότυπο ή ουσιαστικό κέρδισε τις εντυπώσεις).
  • Να απαντήσει όταν τον ρωτάγανε δεν ήξερε, ήξερε όμως να πει στον Καραμανλή ότι δεν είναι δυνατόν να έχεις πρώτη προτεραιότητα την παιδεία και μετά να μην την ενισχύεις (τι τα θέλει και τα λέει και αυτός; μην πεις πρώτη καλέ μου άνθρωπε, δεν το καταλαβαίνεις ότι αντιφάσκεις εμφανέστερα από ό,τι θα ήθελες;)
  • Δεν ξέρω τι θα καταλάβει η μικρή Αναστασία για το τζάκι από το οποίο θα πρέπει να είσαι για να γίνεις πρωθυπουργός σύμφωνα με τον Καρατζαφέρη , πάντως πρόσεξα ότι όλοι του ΛΑΟΣ ξέρουν απέξω τις χρονολογίες έναρξης διακυβέρνησης των διάφορων Παπανδρέου και Καραμανλήδων, καλύτερα ίσως και από τους ίδιους τους Παπανδρέου και Καραμανλήδες, και έχουν να λένε αυτό το ποιηματάκι κάθε φορά που θέλουν να κερδίσουν τηλεοπτικό χρόνο και κατά τη γνώμη τους εντυπώσεις.
  • Ο Αλαβάνος ήταν αυτός που μίλησε πιο ουσιαστικά από όλους και έδωσε την εντύπωση του πιο "ξύπνιου" από τους πολιτικούς (ξύπνιος με την έννοια του δεν κοιμάμαι, βλ. Παπαθεμελής), με ανησύχησε όμως κάπως μία αίσθηση αδιαλλαξίας, πείσματος και εκρηκτικής διάθεσης που εισέπραξα, κάτι σαν αδύνατος μουσάτος Πάγκαλος, ευφυής μεν, ωρολογιακή βόμβα δε. Έχεις την αίσθηση ότι ακόμη και αν βρεθεί λύση στο πρόβλημα για το οποίο ωρύεται, αυτός θα εξακολουθεί να ωρύεται επειδή του αρέσει τόσο.
  • Η Παπαρήγα ήταν αρκετά συνεπής σε όσα είπε και αν είχε δείξει λίγη από την μαχητικότητα του Αλαβάνου (την κέρδισε και αυτήν το στυλ Παπαθεμελή) θα είχε αφήσει πολύ καλύτερες εντυπώσεις. Ωραία βαμμένη πάντως, φαινόταν δροσερό το μουτράκι της (μπράβο στην μακιγιέζ), αν και θα έπρεπε να μάθει να κάθεται πάνω στην άκρη του σακακιού της για να μην γυρίζουν οι ώμοι του μπροστά.
  • Εντυπωσιακός επίσης στη συνέπεια προς τα χρονικά όρια ο Αλαβάνος. Ήταν πάντα πάνω στο δευτερόλεπτο! Και κατάλαβα πώς το πέτυχε. Μπορεί να βάλει τελεία όποτε θέλει μέσα σε ελάχιστο χρόνο γιατί ο καταληκτικός τόνος της ομιλίας του είναι βραχύς και κοφτός. Εκεί που άλλοι ολοκληρώνουν με ρυθμό "τατατάν, τατατάν, τατατάνταν", και χρειάζονται χρόνο για να ξετυλίξουν την κατάληξη, αυτός όπου και να βρίσκεται νοηματικά, κάνει ένα μόνο "τατάν" και κλείνει. Οι περισσότεροι ξεπερνούσαν το όριο, με εξαίρεση τον Παπαθεμελή που ολοκλήρωνε γρηγορότερα για να μην το έχει άγχος, και να επιστρέψει στο λήθαργό του μια ώρα αρχίτερα.
  • Από τους δημοσιογράφους καλύτερη αίσθηση του περιορισμένου χρόνου είχε ο Παπαχελάς, ο οποίος μιλούσε γρηγορότερα από ό,τι συνήθως, σε εμφανές μειονέκτημα ο Χατζηνικολάου αλλά και η Στάη που το έχει στυλάκι να μιλάει αργά (για να προλαβαίνει να αυτοθαυμάζεται) και δυσκολεύτηκε να μιλήσει πιο γρήγορα. Δεν τους ένοιαζε και πολύ βέβαια, απλώς παραβίαζαν το όριο. Η Τρέμη ζάλισε την κάμερα με το ανοικτόχρωμο σακάκι της που πρέπει να έσπασε τα νεύρα στους εικονολήπτες (τα λευκά και υπόλευκα χρώματα αντανακλούν ασύγκριτα παραπάνω από τα υπόλοιπα), με αποτέλεσμα πότε να φαίνεται να ακτινοβολεί το λευκό του Ρολ με υπερφυσικό σχεδόν τρόπο και πότε υπερβολικά μαυρισμένη από την προσπάθεια των τεχνικών να φτιάξουν το κοντράστ). Επίσης καλύτερο ήχο σαν κανάλι, με λιγότερο θόρυβο, νομίζω ότι είχε το Mega.
Αυτές ήταν οι επιφανειακές μου παρατηρήσεις. Αν σκεφτώ και κάτι άλλο θα επανέλθω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες κι εσύ;