Μάλλον πως θα χωρίσω. Δεν είναι ακόμη οριστικό το νιώθω όμως μέσα μου. Είναι σαν να έχω χωρίσει ήδη. Ας πούμε ότι μένει ακόμη η τελευταία φορά που θα βρεθούμε για να το πούμε και ξεκάθαρα. Έγινε κάπως απότομα. Σε μία σχέση που δεν είχε περάσει στη ρουτίνα και τη φθορά, που κανείς δεν είχε ακόμη βαρεθεί. Ας πούμε ότι θα χωρίσουμε "προληπτικά", για να μην μας βρουν τα χειρότερα αργότερα. Αν έχει λογική κάτι τέτοιο.
Είμαι άτομο που δεν εξωτερικεύει τα αισθήματά του και πάρα πολύ εύκολα (δεν είμαι in touch with my feelings που λένε και οι αγγλοσάξονες) και νιώθω πολύ μπερδεμένη. Είχα άλλωστε αφεθεί αρκετά σε αυτή τη σχέση και τώρα είναι λίγο δύσκολο να τα "ξαναμαζεύω". Η ζωή συνεχίζεται βέβαια, και υπάρχουν πάντα οι φίλοι, οι ασχολίες, τα χόμπυ, να σημαίνουν όλο και κάτι λιγότερο τώρα πια.
Δεν μπορώ να γίνομαι έτσι συναισθηματική. Σταματάω.
Θα σας πω τι έγινε τελικά. Έχω κι εγώ περιέργεια.
Έχουμε δίπλα ό,τι μας αξίζει -πιστεύω. Είτε είναι καλό (και μας αξίζει δικαιοματικά) είτε είναι κακό (και μας αξίζει που το κρατάμε). Αν νομίζεις ότι δεν σου αξίζει, χώρφισε. Στο πλευρό σου έστω και διαδικτυακά.
ΑπάντησηΔιαγραφήtelika ti egine? den mas eipes... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή