Ο εφιάλτης της νοικοκυράς

Θυμάμαι αυτό το βίντεο κλιπ από πολύ παλιά, από μικρή, όταν δεν με αφορούσε ιδιαίτερα το περιεχόμενό του. Είναι ιδιαίτερα παραστατικό και νομίζω έχει συμβάλλει στην καχυποψία που απέκτησα μεγαλώνοντας προς την ιδέα του έγγαμου βίου, μαζί με τη Μαίρη Παναγιωταρά και εκείνο το τραγούδι που τραγουδά η Πρωτοψάλτη και λέει "είχε ένα σίδερο μ'ατμό και λίγο ιδρώτα στο λαιμό/Σάββατο απόγευμα στην άκρη της κουζίνας/μια πιέτα δύσκολη πατά και λέει στον άνδρα ξαφνικά/πως πάει κι αυτός ο μήνας"... κλπ. Η δύναμη που έχουν αυτά τα τραγούδια να περιγράφουν τόσο άμεσα το βίωμα της γυναίκας μέσα από πεζά στοιχεία της καθημερινότητας, αυτή η αίσθηση του αναπόδραστου που μεταφέρουν, η παραίτηση, η αγανάκτηση, η καταπίεση, η στρέβλωση του εαυτού μέσα από το άχαρο και επαναλαμβανόμενο, το νοικοκυριό να πέφτει πάνω στη γυναίκα σαν μια πικρή μοίρα, μου σπάραζαν την καρδιά ακόμη κι όταν ήμουν ακόμη σε μαθητική ηλικία. Φυσικά όσο περνάει ο καιρός συμφιλιωνόμαστε με πράγματα που παλαιότερα θεωρούσαμε αδιανόητα.

Don't look back, don't give up, pour yourself another cup...