Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2008

Τα ίδια και σήμερα...

...τελικά η γειτόνισσα μιλάει στο τηλέφωνο από χόμπυ. Τη φαντάζομαι, αν και δεν την έχω δει, κάθε πρωί που σηκώνεται να στρογγυλοκάθεται σε μία καρεκλίτσα δίπλα στο τραπεζάκι με το τηλέφωνο και να ...πιάνει δουλειά. Μαραθώνια προβλέπονται τα τηλεφωνήματα και σήμερα, και το κακό είναι ότι το τραπεζάκι και το τηλέφωνο βρίσκονται ακριβώς μπροστά στο παράθυρο που είναι απέναντι σε μένα. Σαν να μιλάει κάποιος στο παραδίπλα δωμάτιο του σπιτιού με τη διαφορά ότι δεν υπάρχουν τοίχοι...

Θα της προτείνω να πιάσει δουλειά σε telemarketing, αυτούς που σε παίρνουν τηλέφωνο και σε πρήζουν για διάφορα προϊόντα. Τουλάχιστον έτσι θα βγάλει και κανα φράγκο.

1 σχόλιο:

  1. Αχ αυτοί οι γείτονες!
    Εγώ έχω τρεις μέρες να κοιμηθώ κανονικά γιατί η γειτόνισσα του απέναντι κτηρίου αποφάσισε οτι πρέπει (για λόγους ασφαλείας λέει) τη νύχτα να αφήνει το φως του μπαλκονιού της ανοιχτό. Και η άτιμη η λάμπα είναι ακριβώς στην ευθύνη από το μαξιλάρι μου!!!
    Και κοιμάμαι (όπως, όπως) και βλέπω όνειρα ότι με ανακρίνουν οι Γερμανοί κατακτητές....
    Δεν βρίσκεις άκρη με τους γείτονες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες κι εσύ;