Χρόνια και ζαμάνια

Ω, φίλοι της μπλογκόσφαιρας, είναι δυνατόν ακόμη να επισκέπτεστε τη σελίδα μου, χρόνια (!) μετά την τελευταία μου ανάρτηση; Είναι κάποια λέξη-κλειδί που σας βγαίνει στις αναζητήσεις; Είναι η τύχη η τυφλή που σας ξεβράζει στην έρημη πλέον ακτή του μπλογκ μου; Ω, φίλοι μου, δεν μου αξίζει αυτή η τιμή. Έχω παρατήσει το μπλογκ ετούτο εδώ και μήνες. Ούτε εγώ δεν μπαίνω καλά καλά να το διαβάζω. Πόσω μάλλον να γράψω. Και τι να σας γράψω πια; Η ζωή μου δεν παρουσιάζει πλέον το πλούσιο (λέμε τώρα) ενδιαφέρον που είχε παλαιότερα. Τώρα έχω γίνει μια Μαίρη Παναγιωταρά, μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά. Σήμερα πέρασα μία ώρα με το ρολόι πάνω από τα μάτια της κουζίνας φτιάχοντας 4 διαφορετικά φαγητά (πρωινά-δεκατιανά-μεσημεριανά) για τον σύζυγο και το παιδί και κανένα για μένα. Από αυτό και μόνο πάρτε και καταλάβετε. Έχω χάσει τις φίλες μου, ούτε με τις μαμάδες παιδιών συνομίληκων με το δικό μου δεν προλαβαίνω καλά καλά να βρεθώ. Με έχει ρουφήξει η μαύρη τρύπα. Έχω παρατήσει εντελώς διάβασμα και γράψιμο, με αποτέλεσμα η πένα μου να έχει σκουριάσει σε τέτοιο βαθμό που ούτε μια αράδα δεν μπορώ μπορώ πια να γράψω. Μοναδική μου διασκέδαση είναι να βλέπω ξένες σειρές από την οθόνη του κινητού μου (!) την ώρα που κοιμίζω το παιδί. Και άντε μια φορά το μήνα, κατά μέσο όρο, να πάω να χορέψω κι ένα τάγκο μετά κόπων και βασάνων του συζύγου γιατί το παιδί δεν κοιμάται χωρίς τη μαμά και μέχρι να γυρίσω κουτουλάει από τη νύστα το καημένο (άσε που πολλές φορές ο μπαμπάς έχει ήδη κοιμηθεί κι αυτό είναι ακόμα ξύπνιο). Θα πρέπει να αντικαταστήσω πάντως τις σειρές με κάποιο βιβλίο διότι πρώτον το μυαλό μου θα κουρκουτιάνει στο τέλος και δεύτερον έχω αρχίσει να έχω ανησυχητικό interference από τα αγγλικά και στη δουλειά μεταφράζω πολλές φορές γράφοντας αγγλικούρες χωρίς να το πάρω καν χαμπάρι. Και να γράφω και καμιά αράδα στο μπλογκ μπας κι επικοινωνήσω ιντερνετικά τουλάχιστον με κανέναν άνθρωπο, γιατί αποστερηθεί οικτρά την ανθρώπινη επαφή. Δεν ξέρω πώς να κλείσω το post. Σας αφήνω, φίλτατοι, έτσι κοφτά, κι ελπίζω σύντομα να τα ξαναπούμε.