Άλλο όνειρο πάλι και αυτό. Ήταν λέει το σπίτι μου γεμάτο εκρηκτικά γύρω γύρω και ήταν ζήτημα χρόνου κάποιος να βάλει φωτιά και να τιναχθεί ολόκληρο στον αέρα. Εγώ το ήξερα λέει από παλιότερα ότι συνέβαινε αυτό αλλά δεν είχα κάνει κάτι, δεν είχα ειδοποιήσει κανέναν, και νάτα τώρα. Το πιο περίεργο από όλα ήταν οι αντιδράσεις μου. Αρχικά σκέφτηκαν ότι αφού θα καεί το σπίτι μου ευκαιρία να τελειώνει επιτέλους και η άχαρη ζωή μου, ας πάω και εγώ να καώ στη φωτιά. Βλέποντας όμως κάτι ξερόκλαδα να πιάνουν φωτιά άρχισα με μανία να τα σβήνω, όπως επίσης και τον πατέρα μου (!) που άρπαξε και αυτός μετά από λίγο, τον οποίο και έριξα κάτω για να τον «πατήσω» να σβήσει η φωτιά. Μετά πήρα το λάστιχο του ποτίσματος και άρχισα να σβήνω από μακριά (είχε και βεληνεκές) και τις τελευταίες εστίες. Κάτι δέματα και γράμματα που μου είχαν στείλει, πολύ εύλεκτα, δεν είχαν πάθει απολύτως τίποτα, τι να σημαίνει αυτό άραγε. Υπαίτιος του εμπρησμού ήταν μία παλιά μου συμφοιτήτρια η οποία ήταν πραγματικά το καλύτερο παιδί στη σχολή και δεν μπορώ να καταλάβω πώς το υποσυνείδητό μου την έβαλε στη θέση του εμπρηστή (και πού τη θυμήθηκε πρώτα απ’ όλα) και την είχα πιάσει και απειλώντας την καθώς την κρατούσα από το λαιμό τη ρωτούσα γιατί το έκανε και αν ήταν επειδή αυτή είχε δύσκολη οικονομικά παιδική ηλικία ενώ εγώ είχα αυτό το ωραίο σπίτι.
Γενικά θεωρώ ότι τα όνειρα είναι μια σχεδόν τυχαία συναρμολόγηση τμημάτων της εμπειρίας μας και συνήθως προσπαθώ να αντιστοιχήσω κάθε τι που βλέπω με κάτι που έχει πάρει το μάτι μου πρόσφατα. Από την άλλη βέβαια διάβασα πρόσφατα το «ντιβάνι» του Γιάλομ όπου είχε πολλές ενδιαφέρουσες ψυχαναλυτικές ερμηνείες για διάφορα όνειρα, και δεν ξέρω μήπως θα έπρεπε να ερμηνεύσω με αυτόν τον τρόπο κάποια στοιχεία του ονείρου μου. Ελπίζω μόνο να μην είναι προφητικό.
Πράγματι τα όνειρα είναι μία συρραφή σκέψεων και εικόνων της καθημερινότητας, που μπορεί να είναι υπερβολικά παλιά. Ας θυμόμαστε ότι δεχόμαστε χιλιάδες πληροφορίες κάθε λεπτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή