Εύκολο light σοκολατογλυκό

Γρήγορο γρήγορο, εύκολο εύκολο (τόσο εύκολο που εγώ το έκανα από την αρχή απ'ευθείας στο ταψί σιλικόνης που χρησιμοποίησα και δεν λέρωσα ούτε μπωλ!). Μπορεί να μην είναι υπερπλούσιο και αμαρτωλό σαν κανονικό γλυκό αλλά σίγουρα μπορεί να κατευνάσει μία ανεξέλεγκτη και εκρηκτική επιθυμία για σοκολατοειδές έχοντας ασύγκριτα λιγότερες θερμίδες, μειώνοντας έτσι αισθητά το κόστος που θα έχει μία ασυγκράτητη αμαρτωλή διάθεση για τη σιλουέτα σας.

1 φλυτζάνι ζάχαρη ή το αντίστοιχο σε φρουκτόζη (δηλ. 2/3)
6 κουτ. σούπας γιαούρτι
1/2 φλυτζάνι κακάο
1 βανίλια
2 ασπράδια αυγών (αν και καμιά φορά λυπάμαι να πετάξω τους κρόκους και βάλω τουλάχιστον τον έναν)
1/2 φλ. αλεύρι
1/4 φλ. φουντούκια ψιλοκομμένα
Ζάχαρη άχνη


Ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το κακάο και το γιαούρτι. Προσθέτουμε τα ασπράδια και τη βανίλια και ανακατεύουμε. Σιγά σιγά ρίχνουμε και το αλεύρι. Στο τέλος προσθέτουμε τα φουντούκια, ίσα να ανακατευτούν. Ψήνουμε για 25-28 λεπτά σε βουτυρωμένο ταψί στους 180. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.

What do you do when you don't know what to do?

Ελληνικά: τι κάνεις όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις; Όταν το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις δεν έχει εμφανή λύση, όταν κάθε σου προσπάθεια πέφτει στο κενό; Μία τακτική που εφαρμόζω συχνά στη ζωή μου, είναι, πρέπει να ομολογήσω, ο στρουθοκαμηλισμός. Κάνω απλά ότι δεν το βλέπω. Σαν να μην υπάρχει. Πιστεύοντας ότι αν το αγνοήσω με αρκετή αδιαφορία θα εξαφανιστεί κιόλας. Κι αυτό μένει εκεί και τρέφεται από το χρόνο που του δίνεις, για να χτυπήσει πιο δυνατά την επόμενη φορά που θα αποφασίσει να σου υπενθυμίσει την ύπαρξή του. Είμαι δειλή. Ξέρω ότι το τέρας είναι μέσα στη σπηλιά και νομίζω ότι μπορώ να κάνω αρκετή ησυχία ώστε να περάσω απ'έξω και να φύγω χωρίς να με πάρει χαμπάρι, όμως στην πραγματικότητα αυτό δεν κοιμάται καν, και είναι ζήτημα χρόνου να βγει έξω να με κάνει μία χαψιά. When ignorance is bliss it's folly to be wise. Δειλή. Λιπόψυχη. Άξια των κακών που θα με βρουν και ανίκανη να τα αποφύγω.

Where I am right now.